Maszyna inżynieryjno-drogowa MID powstała na podwoziu wozu WZT-3. Jest przystosowana do pracy w warunkach styczności z przeciwnikiem w niedogodnych warunkach terenowych i meteorologicznych.

Ogólna charakterystyka broni
Przeznaczenie: do realizacji zadań zabezpieczenia inżynieryjnego działań wojsk w różnym terenie.
Uzbrojenie: wielkokalibrowy karabin maszynowy NSW UTIOS kalibru 12,7 mm.
Zasilanie: karabin maszynowy – taśmowe z magazynu o pojemności 240 naboi.
Podwozie: gąsienicowe – 12 kół nośnych (zawieszonych na wałkach skrętnych), trzy pary rolek podtrzymujących jednotarczowych z wewnętrzną amortyzacją, dwa koła napinające z przodu i dwa koła napinające z tyłu.
Układ napędowy: silnik czterosuwowy wysokoprężny W 46-6, dwunastocylindrowy w układzie V, wielopaliwowy, chłodzony cieczą.
Układ przeniesienia mocy: mechaniczny ze zwiększającą się przekładnią pośrednią zębatą z wyprowadzeniem napędu na sprężarkę, dwiema bocznymi skrzyniami przekładniowymi planetarnymi (siedem przełożeń do przodu i jedno do tyłu), sprzęgło hydrauliczne.
Celownik: optyczny kolimatorowy K10T.
Wyposażenie specjalne: wysięgnik manipulator (maks. wysokość ramienia 7,75 m, długość 7,94 m, kąt pracy 240o), wymienny osprzęt roboczy (łyżka koparkowa o pojemności 0,96 m3, chwytak szczękowy, ząb zrywaka, zawiesie linowe), urządzenie spycharkowe, wciągarka główna, wciągarka pomocnicza, urządzenie spawalnicze, przetwornica napięcia.
Dane taktyczno-techniczne broni
Masa bojowa: 48 000 kg.
Kąt ostrzału w płaszczyźnie pionowej: +70o.
Kąt ostrzału w płaszczyźnie poziomej: 360o.
Obsługa: 3 żołnierzy.
Moc silnika: 574 kW (780 KM).
Pojemność zbiorników paliwa: 520 dm3.
Prędkość maksymalna: 60 km/h.
Zasięg jazdy: 650 km.
Zdolność pokonywania terenu:
– wzniesienia o nachyleniu: 30o,
– wzniesienia o pochyleniu: 23o,
– rowy o szerokości: 2,8 m,
– ścianki o wysokości: 0,7 m,
– brody o głębokości: 1,2 m.